باید زندگی ماشینی و دغدغه کار و موقعیت و درآمد و هزار جور مسئله دیگر را کنار گذاشت و به دوران خوش کودکی برگردیم تا بتوانیم در شورای موجودات شرکت جوییم. همان دورانی که به قول مرحوم حسین پناهی کبوتر با پای من راه می‌رفت! جیرجیرک با گلوی من می‌خوند! شاپرک با پر من پر می‌زد! سنگ با نگاه من برفُ تماشا می‌کرد! مست می‌کردم من با زنبور، از گس عطر گُل بابونه!….
آن وقت است که می‌توانی طبیعت را در آغوش بگیری و خودت را مثل یک خوشه گندم تصور کنی. خوشه‌ای که توی باد می‌رقصد یا حتی گنجشکی که آرام با جفتش روی سیم چراغ برق بگو مگو می‌کند…..
آینده پژوهی در بوم شناسی
شورای موجودات (Council for all beings) نه یک متن شاعرانه به منظور برانگیختن احساسات لطیف، بلکه یک راهبرد ژرف بوم شناسی است. شورای موجودات توسط جان سد (John Seed) و جووانا مکی (Joanna Macy) برای پایان دادن به حس بیگانگی از طبیعت طراحی شده است. راهبردی که بخشی از آن به شکلی آیینی و بخشی به شکل کارگاهی برگزار شده و ما را قادر می سازد تا به تجربه‌ای عمیق از ارتباط با طبیعت برسیم.
کارگاه شورای موجودات به سبکی آینده پژوهانه
در جریان این گونه تمرینات ما می‌آموزیم که از قالب‌های صرفاً انسانی خود بیرون آمده و به عنوان گونه‌ای هم‌چون دیگر گونه‌های زیستی روی کره زمین، به مهمانی شاد و مهیج طبیعت برویم. در این شورا است که یاد می‌گیریم خود را به جای هر کدام از گونه‌های زیستی دیگر قرار داده و از چشم آنها به جهان نگاه کنیم. چه حسی داشتی اگر جای آن خرسی بودی که توله‌هایش را شکارچی به قصد تفریح شکار می‌کند، چه حسی داشتی اگر آن مرغ دریایی بودی که به جای شیرجه در آب، سر از فاضلاب و پس ماند نفتی هزاران کارخانه ساخته دست انسان سر در می‌آورد؟
کارگاه شورای موجوادت؛ روشی برای آموزش محیط زیست
هدف از کارگاه شورای موجودات
کارگاه شورای موجودات این امکان را فراهم می‌سازد که ما در جایگاه گونه‌ای دیگر از موجودات در کنش و واکنش با محیط به درک بهتری از جایگاه خودمان و دیگر گونه‌ها در طبیعت برسیم. همان قصه شهر حیوانات که هر حیوان نقش یک شخصیت انسانی را با یک سری از ویژگی‌های اخلاقی بازی می‌کرد، منتها این بار این ما انسان‌ها هستیم که باید در نقش دیگر جانداران ظاهر شده و سعی کنیم دنیا را از ذهن آنها درک کنیم. شاید اگر هم کمی تخیل چاشنی کار کنیم بتوانیم از نگاه موجودات دیگر به آینده نگاه کنیم. آینده مشترک همه جانداران که همان محیط زیست است.
The most remarkable feature of this historical moment on Earth is not that we are on the way to destroying the world — we’ve actually been on the way for quite a while. It is that we are beginning to wake up, as from a millennia -long sleep, to a whole new relationship
to our world, to ourselves and each other
برگزاری این کارگاه‌ها در مدارس مختلف در سطوح مختلف همیشه برایم همراه با نتایج رضایت‌بخش و لذت‌آفرین بوده است. معتقدم چنین کارگاه‌هایی بیش از هر روش دیگری می‌توانند در بهبود رفتار محیط زیستی دانش آموزان مؤثر باشند.
برخی روش‌های برگزاری این کارگاه را نوآورانه‌تر کردیم و جواب‌های بهتری نیز به دست آوردیم. به هر حال فکر می‌کنم جای چنین کارگاهی در درس‌های بچه‌های ما خالی است. تلفیقی از زیست شناسی، محیط زیست، هنر و علوم اجتماعی به دانش آموزان کمک می‌کند تا بهتر جایگاه خودشان را در محیط درک کنند.
برای ثبت درخواست برگزاری کارگاه های آینده پژوهی در مدارس، اینجا را کلیک کنید.
به نظر من دراین زمان انسان ها حتی نمی توانند خودشون رو جای هم نوع خودش بزارند
( جای چیزی که کاملا شبیه خودشون هست )و اینقدر جنایت انجام ندهند !!!
دیگه حیوانات که جای خود دارند!!!