جهانی شدن و پیشرفت‌های عملی آینده پژوهی بین دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۹۰ میلادی‌ آینده پژوهی در دهه ۱۹۷۰ میلادی تا

از ریشه‌های آینده پژوهی تا تبدیل شدن به یک رشته علمی در دهه ۱۹۶۰ بر اساس سوابق انتشارات تاریخی می‌توان

آنچه در این نوشتار چند مرحله‌ای می‌خوانید ترجمه‌ی کلمه به کلمه از مقاله‌ای است تحت عنوان: “روایت آینده پژوهی: حوزه‌ای

ایجاد یک برنامه‌ی آینده‌ نگاری موفق به زمان نیاز دارد. موارد زیر چندین عامل کلیدی موفقیت که سازمان‌ها برای اطمینان

اجرای آینده ‌نگاری استراتژیک شامل ایجاد یک رویکرد ساختار یافته برای توسعه‌ی بینش‌هایی است که به تصمیم‌گیری کمک می‌کند.

آینده نگاری استراتژیک رشته‌ای با اهمیتی فزاینده برای کسب ‌و کارهایی است که در دنیایی دائماً در حال تغییر به دنبال رقابت و پیروزی هستند

در ذهن اکثر افراد، معنای سواد اینگونه تعریف می‌شود؛ توانایی خواندن و نوشتن. هر کس که بتواند متنی را بخواند

توجه بخش خصوصی به استفاده از “آینده‌نگاری استراتژیک” (strategic foresight) به طور روز افزونی در حال افزایش است. ایران نیز

برای کسانی که تجربه آینده‌نگاری دارند، مفهوم آینده‌نگاری مشارکتی کمی گنگ به نظر می‌رسد. نه به این لحاظ که آینده‌نگاری

بسیاری تصور می‌کنند که جهان یک آینده‌ی واحد دارد و انسان به سوی مقصدی مشخص و از پیش تعیین شده

سقراط جمله‌ای دارد که در آن می‌گوید‌: تنها خرد و دانش واقعی، دانستن این موضوع است که بدانید هیچ چیزی

یکی از اعترافات شیرین من در همه‌ی پروژه‌ها و فعالیت‌های آینده نگاری این است که ما (همه‌ی دانش بشری روی