وقتی نگارش رساله به اتمام رسید، تقریبا هر کدام از دوستانم که نیاز به متن نوشتار داشتند آن را در اختیارشان گذاشتم، اما حالا تصمیم گرفتم متن را به صورت عمومی منتشر کنم تا همه علاقه‌مندان بتوانند از آن استفاده کنند.

همه­ نوشته­‌ها اول بار مانند یک نطفه، جایی در ذهن نویسنده نقش می‌بندند و سپس در تمامی دوران جنینی بزرگ و بزرگ‌­تر می‌شوند و بر پیکره آنها خط و خطوط رشد می‌نشیند. نگارش این رساله نیز در طول یک سال و نیمی که عمیقا درگیر آن بودم، از این قاعده کلی مستثنی نبود.