آنچه در ادامه می‌خوانید نوشتاری کوتاه از شهریار قلی پور دانشجوی کارشناسی ارشد آینده پژوهی دانشگاه اصفهان و برشی از تجربیات او از ترم اولش است. شهریار مهندسی صنایع خوانده و ذهنی منتقد و پرسش‌گر دارد.

شهریور سال ۱۳۹۶ همراه بود با شروع کلاس‌های آینده پژوهی در دانشگاه اصفهان، آشنایی با مفاهیم و مبانی این رشته، البته با تدریس عالی اساتید گرامی، علاقه زیادی نسبت به این رشته‌ی تقریباً جدید را در من به وجود آورد. در ابتدا شاید صرفاً جهت رشد فردی وارد یک رشته‌ی تحصیلی شدم، اما پس از آشنایی با آینده پژوهی فهمیدم که توانایی این را داریم که بر محیط پیرامون خود و بر جامعه در ابعادی گسترده تأثیر بگذاریم.
یکی از رویکردهای جالب گروه، تلاش در جهت شناساندن ر‌شته آینده پژوهی به جامعه بود که البته ما سعادت این را داشتیم که بخش کوچکی از این حرکت سودمند باشیم. این فعالیت‌ها قطعا منجر به ترویج تفکر آینده‌گرا و آینده اندیشی در جامعه می‌شود و به آن‌ها گوشزد می‌کند که هر کس در ساختن آینده مملکت خود سهمی دارد. ما نیامده‌ایم که فقط وارد یک رشته تحصیلی شویم و بعد از ۲ سال پرونده آن را ببندیم، ما از آینده پژوهی استفاده می‌کنیم برای ترقی و پیشرفت جامعه. آینده پژوهی تا همیشه همراه ما خواهد بود.

یادم می‌آید اوایل که استاد طاهری اعلام کردند باید در مدارس دبیرستان و راهنمایی کلاس‌هایی با محوریت آینده برای دانش آموزان برگزار کنیم، با خودم گفتم آخر چه ربطی به ما دانشجویان کارشناسی ار‌شد دارد؟. اما کمی فکر کردم و با خودم گفتم این یک حرکت بسیار جالب و سودمند است، ما با این کار در جهت خلق اثر اجتماعی گام بر می‌داریم. ما با این اقدامات در آموزش، روش‌های اندیشیدن به آینده را به دانش آموزان و آینده سازان این مرز و بوم یاد می‌دهیم که این، اثراتش در آینده‌ای نه چندان دور با پیشرفت و توسعه مملکتمان هویدا خواهد شد.

جدای از این‌ها این حرکت، تجربه‌ای منحصر به فرد برای ما نیز به حساب می‌آمد، البته این تنها یک مثال از تلاش‌های ارزشمند گروه بود. در کنار این‌ها برگزاری کارگاه‌های آینده پژوهی در دانشگاه، شرکت‌ها و سازمان‌ها و استفاده از کانال‌های ارتباطی مختلف از جمله شبکه‌های اجتماعی نیز در جهت تبدیل این رشته به یک برند از جمله اقدامات بسیار ارزشمند ما بود، خوشبختانه این فعالیت‌ها مستمر هستند و در آینده نیز ادامه پیدا خواهند کرد.

حضور در کلاس‌های آینده پژوهی همیشه همراه با شور، اشتیاق، سؤال‌های اساسی و کنجکاوی‌های پایان‌ناپذیر همراه بود و این ریشه در زیبایی مباحث این رشته و نحوه تدریس اساتید داشت. ما در راستای یکی از اهداف مهم آینده پژوهی یعنی مشارکت جمعی، قدم‌های خوبی برداشته و بر خواهیم داشت و جای بسی خوشحالی‌ست که برخی از این تلاش‌ها نیز برای اولین بار در کشور انجام می‌شوند.
در طول ترم، نکته‌ای که بنده را نگران می‌کرد ابهام در سرفصل‌های درسی ما بود که البته ریشه در نو بودن این رشته دارد و قطعاً تلاش می‌شود این مسئله نیز به بهترین نحو حل شود.
برای من ورود به رشته آینده پژوهی در دانشگاه اصفهان قطعاً از بهترین مراحل زندگی من بوده و خواهد بود، مرحله‌ای که ثمراتش را در آینده خواهم دید.